آلودگی هوا زمانی اتفاق میافتد که حجم زیادی از ذرات یا مواد مضر از قبیل گازها، ذرات و زیستمولکولها وارد اتمسفر کرهٔ زمین شود. آلودگی هوا مخلوطی از ذرات معلق و گازهایی است که غلظت آن به محدوده مضر برای انسان رسیدهاست که میتواند هم در داخل ساختمان و هم در خارج ساختمان باشد.[۱] آلودگی هوا میتواند باعث افزایش بیماریها در انسان یا گرمایش کرهٔ زمین گردد.[۱]
بر اساس گزارشی از سازمان جهانی بهداشت، آلودگی هوا در سال ۲۰۱۲ باعث مرگ هفت میلیون انسان در سراسر جهان شدهاست.[۲]
آلودگی هوای داخل ساختمان و آلودگی هوای شهری در گزارشی از مؤسسهٔ Pure Earth در سال ۲۰۰۸ به عنوان بدترین مشکلات آلودگیهای سمی جهان شناخته شدهاست.[۳]
مقداری از آلودگی هوا از منابع طبیعی مانند فعالیت آتشفشانها، و اکثر آلودگی هوا ناشی از فعالیتهای انسانی مانند سوزاندن سوختهای فسیلی یا فعالیتهای کشاورزی میباشد.[۱]
آلایندهها
پیش از نصب فیلتر گوگرد دیاکسید، مقادیر زیادی گوگرد دیاکسید به هوا از این نیروگاه در نیومکزیکو وارد میشد.
آلاینده مادهای در هوا است که میتواند بر روی انسان و اکوسیستم اثرات منفی بگذارد. این ماده میتواند ذرات جامد، قطرههای مایع، یا گاز باشد. آلاینده میتواند منبع طبیعی داشته یا ساخته دست انسان باشد. آلایندهها به دستههای اولیه و ثانویه تقسیم میشوند. آلایندههای اولیه معمولاً توسط فرایندها ساخته میشوند، مانند خاکستر تولید شده توسط آتشفشان. گاز کربن مونواکسید (CO) خارج شده از اگزوز موتورهای وسایل نقلیه یا گوگرد دیاکسید (SO2) خارج شده از دودکش کارخانهها، مثالهایی دیگر از آلایندههای اولیه هستند.
آلایندههای ثانویه مستقیماً منتشر نمیشوند، بلکه این آلایندهها زمانی شکل میگیرند که آلایندههای اولیه در هوا با سایر ترکیبات واکنش نشان دهند. اُزُن سطح زمین نمونه مهمی از آلایندههای ثانویه است.